De reclame is het verdienmodel van een aantal techgiganten en YouTube is daar een mooi voorbeeld van. Filmpjes die veel bekijks krijgen, worden voorzien van reclameboodschappen. De meesten vinden dit hinderlijk. Het is echter geen kwaad dat ons zomaar overkomt.
Er is een programmaatje dat luistert naar de naam Vinegar, en inderdaad, dat betekent azijn. Een zuiverend middel. Het principe is dat het werkt als een extensie in Safari.
Niks om te schrikken, het is een kwestie van Vinegar downloaden en installeren. In de praktijk volgt u gewoon de instructies.
Bij het afspelen krijgt u een wat soberder scherm, maar dat levert in de praktijk geen beperkingen op. De winst is enorm. Geen reclame – en dus geen ergernis.
Het is een kwestie van downloaden, en dan kan in de App Store. Het is de kleine prijs, twee euro, meer dan waard.
Dus we willen wèl de fimpjes zien, maar we willen niet voor deze dienst van YouTube betalen – en dus ook voorkomen, dat een (klein) deel van de opbrengsten bij de uploader van de film belandt. En blijkbaar willen we evenmin betalen voor YouTube Premium. Dan zijn we dus dieven.
hallo Chris,
dat is allemaal wel even heel kort door de bocht.
Het verdienmodel, zoals Tom dat noemt, van Google is/wordt eenzijdig opgelegd. D.w.z. dat er noch voor de uploader(s) noch voor de klanten veel alternatieven zijn. Anders dan een YouTubePremium. Dat kan best anders, maar daar staan de betreffende bedrijven meestal niet voor open.
Want voor elke incidentele rit met de trein of een andere vorm van OV neem je toch ook geen abonnement? M.a.w. als de mogelijkheid zou bestaan om te kiezen voor PPV (Pay per View), dan zou dat al een hele verbetering zijn.
Eigenlijk betalen we bij YouTube al per keer kijken! Althans, de adverteerders betalen die. Zodoende kan YouTube auteursrechten afdragen en infrastructuur (servers, apps) betalen.
Ik weet van zekere vlogger, dat de tienduizenden kliks op een verzameling uploads maar liefst de aanschaf van een betere microfoon mogelijk maakten. Er is ook een gluiperd die in vlogs voorrekent, dat zekere vloggende ondernemer meer verdient aan YouTube en merchandise dan aan zijn eigenlijke werk.
Zelf heb ik een advertentie-profiel bij Google, maar het lijkt bij YouTube niet te werken. (Sinds mijn vraag daarover heb ik een lage dunk van de helpdesk van Google.) Ik zou blij zijn met advertenties voor producten die bij mij zouden kunnen passen – maar wat moet ik zonder rijbewijs met advertenties voor auto’s, en in een huur-flat met advertenties voor keukens? – Maar goed, ik weet nu, dat de marketing van die spullen verkwistend gaat, en dat de kopers van die auto’s en keukens mij zonder betaling naar filmpjes laten kijken. (Ik kijk uren per dag naar YouTube. Ik overweeg een Premium-abonnement.)
We kunnen ook zonder YouTube (en Big Tech in het algemeen). Er zijn alternatieven. Als die alternatieven ons niet aanstaan, dan moeten we aanvaarden hoe YouTube werkt. Niet “proletarisch winkelen”. En als we denken dat Google een goudmijn is, dan kunnen we erin beleggen, en langs die weg (hopelijk!) zelf verdienen aan die adverteerders.